Wiecie, jak to ze mną jest. Nie mogę pójść na basen, żebym o tym notki nie napisał. Byłem na basenie, więc piszę. Choć nietypowo.
Tym razem pomyślałem, że pora na prawdziwe (8 marca mieliśmy niedawno) równouprawnienie. Jeśli może nawet gazeta.pl debatować nad typami kobiecych orgazmów, pięcioma najbardziej ponętnymi kształtami pupy kobiety, albo jej piersi, to może i Ojciec Wwwirgiliusz pójść w drugą stronę. Pójść trochę wbrew sobie, trochę na przekór i drogą dla niego niełatwą. Bo to nie są widoki, które Ojca najbardziej na świecie frapują. Jednak jak równouprawnienie to równouprawnienie. Mogą faceci uprzedmiotowiać kobiety, może ojciec facetów.
Zacisnąłem zęby i podczas ostatnich wizyt z dziećmi do aqualunaparków rozejrzałem się po tej męskiej części społeczeństwa. I cóż zobaczyłem? Cycki, cycki, cycki. Różne cycki. Zacznijmy od zera.
Zerówki
Jest to najbardziej pożądany rozmiar piersi u mężczyzny. Każdy facet o takim marzy. Niestety, tylko ci szczupli i urodzeni pod szczęśliwą gwiazdą mogą na takie liczyć. Reszta musi ze zgrozą spoglądać na to, co dzieje się z ich torsem w pewnym wieku oraz w pewnym stopniu wysycenia organizmu tłuszczami pochodzenia fastfoodowego.
Późne sabriny.
No cóż. Historia plaż i pikników zna takie obrazy. Ciężkie, dojrzałe, a właściwie przejrzałe piersi, które grawitacja brutalnie ciągnie ku ziemi. Najczęściej znajdują one oparcie na solidnym brzuchu. Tam wiją sobie gniazdo. Czasem owo miejsce na brzuchu muszą dzielić z butelką piwa, której kurczowo trzyma się właściciel późnych sabrin, dociskając ją do okolic splotu słonecznego. Wiadomo, że tam zbiegają się końcówki nerwowe z całego brzucha, tam więc chłód butelki największy chłód całemu ciału przynosi. Na to co się wtedy dzieje z piersiami, spuśćmy kotarę dyskrecji. Ja w każdym razie patrzeć się nie odważyłem nigdy.
Pączkująca nastolatka
Od szyi w górę brunet czy też szatyn w średnim wieku, zakola, wąs, albo trzydniowy zarost, a od szyi w dół nastolatka, której piersi uświadomiły sobie, że czas rosnąć. No więc pchają się trochę jakby do przodu, ale nieśmiało, niezbyt obficie. Właśnie takie piersi potrafią mieć także panowie bez jakiejś wielkiej otyłości. Po prostu pech. Jak pisał Hrabal, jeśli ktoś ma pecha to na gwóźdź nadzieje się nawet w … Poszukajcie sobie, gdzie.
Miss przepoconego, włochatego podkoszulka.
Tors okryty za ciasną (wygrana w promocji piwa 10 lat temu) koszulką typu t-shirt, albo klasyczną żonobijką. Obfity pot sprawił, że mamy efekt polania wodą, jakby delikwent brał udział w konkursie miss mokrego podkoszulka. Jest to więc prawdziwa uczta dla oka i wielki popis dla wyobraźni, która, tego co oczy nie zobaczyły, mózgowi dośpiewa, mózgowi dorysuje.
Tak sobie myślę, że chyba już wystarczy. Mi w każdym razie wystarczy.
